به نام خدا
داشتم فکر میکردم چقدر خوشبختیم،
وقتی دور هم جمعیم،بی غیبت و دروغ،صدای خنده هامون بلنده
وقتی ته دلامون مملو از ارامشه....
امروز که ناهار اومدیم خونه،دیدم مامانم لوبیا پلو درست کرده و بابا و همسر و خواهر هم اومدن و دور هم ناهار خوردیم،بعدش هی حرف زدیم و بچه ها سروصدا کردند و...
مامان بساط شام رو درست کرد،تاس کباب دوست داشتنی با عطر به و هویج و آلو و...
زنگ زدیم به شوهرخواهر که بیاید و شکرخدا شام همگی دور هم بودیم،کیک تولد همسر که سورپریزانه توسط باجناقش خریداری شده بود کلیییییی به جمعمون حال مضاعف داد،واقعا الحمدلله...
یه وقتایی فکر میکنم درمقابل این همهههههههه لطف خدا،واقعا ما چی کار میکنیم!؟کاش قدردان باشیم،ناشکری نکنیم توی سختیا....
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ (15) وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ
